بنام خدا
زیارت حج، برداشتن گام بلندى است بر فراز چندین هزار سال و شنیدن تاریخ زمان ابراهیم (ع) است در امروز، و دیدن آثار هزارههاى ایمان و اعتقاد و عشق و ایثار است، در میان این همه آثار رنگارنگ و ثابت و متغیر و جدید و قدیم...
حج، یاد آور تنها تاریخ اسلام و حتى تاریخ حضرت ابراهیم (ع) نیست، بلکه با تاریخ و سرگذشت همه انبیاء توحیدى و کل بشریت، گره خورده است و پیوند دارد.ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » پرسمان قرآن ( شنبه 85/10/9 :: ساعت 9:0 عصر )
بنام خدا
سلام دوستان
دوم: رکن دوم اجرای عدالت, پیروان و امتهای اسلامی می باشند که باید ظرفیتهای لازم (فرهنگی, سیاسی, اعتقادی,...) برای اجرای عدالت را داشته باشند که متاسفانهعدم وجود چنین خصیصه ای، علت اصلی عدم اجرای عدالت در ملل اسلامی به شمار می آید.
بنابر احادیث و بیانات ائمه معصومین (ع) بعنوان مجری اصلی عدالت, استکبار و خودبرتر بینی و امتیاز جوئی و یا به تعبیر گویای حضرت امیر {استیثار} اساس همه ستمگری و بی عدالتی هاست. خصیصه خودخواهی به اشکال گوناگون در رفتار و کردار انسان بروز می کند که یکی از حالتهای افراطی آن {استیثار} است که درست در نقطه مقابل ایثار به معنای از خودگذشتگی و مقدم داشتن منافع دیگران بر منافع خود قرار گرفته است. امیرالمومنین (ع) در توصیه خود به مالک اشتر می فرمایند: از اینکه چیزی را به خود اختصاص می دهی, در حالی که همه مردم در آن مساوی هستند, بپرهیز, و از غفلت در آنچه که توجه تو به آن ضروری است و برای همگان معلوم است بر حذر باش, زیرا آنچه را به خود اختصاص داده ای , از تو به نفع دیگران می گیرند و در اندک زمانی پرده از راز کارهایت برداشته می شود و داد مظلوم را از تو بستانند ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » پرسمان قرآن ( دوشنبه 85/10/4 :: ساعت 10:50 عصر )
بنا م خدا
عدالت میزان فضیلت
عدالت در لغت به معناى استواء یا استقامت است و یا به هر دو معنا، چنانکه از قول بزرگان مشخص مىگردد، برخى گفتهاند عدالت از خصال روح و روان انسان بوده و با تقوا ملازم مىباشد، چنانچه قرآن مىفرماید: «اعدلوا هو اقرب للتقوى؛(1) عدالت پیشه نمائید که به پرهیزگارى نزدیکتر است.» بر اثر ملکه عدالت آدمى انجام واجبات و ترک محرّمات را به صورت ملکهاى در خود بوجود مىآورد. و علماى شیعه وسنّى در این معنا اتفاق نظر دارند، در واقع عدالت یک ویژگى روحانى و معنوى است که انسان را از ارتکاب معاصى و خلاف شرع و تخلّف از فرامین پروردگار باز مىدارد و اجازه نمىدهد مؤمن از تقوا فاصله بگیرد، بلکه بالاتر از تقوا هم مىتواند قرار گیرد..(2) از امام صادق(ع) پرسیدهاند: عدالت اشخاص در میان جوامع اسلامى به چه وسیلهاى شناخته مىگردد؟ فرمودند: شخص را به ستر و عفّت و کفّ نفس از خوردن حرام و نگهدارى فرج از زنا و دست، از ظلم و زبان از گناه مىشناسند..(3)ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » پرسمان قرآن ( یکشنبه 85/9/26 :: ساعت 8:0 صبح )
